เมืองลับแล รสชาติหลิน/หลงลับแล

             กู๊ดมอร์นิ่งอุตรดิตถ์ เช้าวันใหม่ กับห้องอาหารเช้าในโรงแรมสีหราช เรานอนหลับอย่างสบายๆเพราะการเดินทางไกลมาจากกรุงเทพ โดย ภาคีท่องเที่ยวไทย ของท่านเม่น ภูริวัจน์ ลิ้มถาวรรัตน์ และคุณชมพู่ พร้อมที่จะเปิดตลาดเมืองรองอุตรดิตถ์ให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวแห่งใหม่ที่หายไปจากความทรงจำของนักท่องเที่ยว เมืองของพระยาพิชัยดาบหัก ที่ร่วมกอบกู้กรุงศรีอยุธยา เคียงบ่าเคียงไหล่กับสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช

             เช้านี้โปรแกรมเราจะเยือนเมืองลับแล ต้องเก็บปากเก็บคำอย่าโกหก ถ้าผ่านประตูเมืองลับแลไปแล้ว ถ้าหลุดปากโกหกอาจจะไม่ได้กลับกรุงเทพฯ เพราะสาวสวยเมืองลับแลคงดึงตัวไว้อยู่ในเมืองนี้ เรามาถึงซุ้มประตูเมืองลับแลในอีกไม่นาน ท่านเจษฎา ศรุติสุต นายกเทศมนตรี เทศบาลตำบลศรีนพมาส ให้การต้นรับอย่างอบอุ่น พาเข้าชมถ้ำจำลองวิถีชีวิตของคนเมืองลับแล พร้อมเล่าเรื่องราวต่างๆเป็นองค์ความรู้ ออกจากถ้ำก็ยังมีชมพิพิธภัณฑ์บ้าน เรื่องของชาวไทยยวนที่อพยพมาจากเชียงขวาง เพื่อมาช่วยกันกอบกู้กรุงศรีอยุธยา จากนั้นเรามานั่งรถรางคันแรกเมื่อยี่สิบกว่าปี ยังทำหน้าที่อย่างซื่อสัตย์ เพื่อเดินทางไปยังวัดพระแท่นศิลาอาสน์ วัดดังของลับแล ไปชมวัดและพิพิธภัณฑ์โบราณและมีรอยพระบาทที่อยู่ในวิหารเล็กๆ เยี่ยมชมจนจุใจ เราออกเดินทางเพื่อไปชมถนนสายกินของคนที่นี่ มีร้านอาหารอร่อยๆสองข้างทางให้เลือกกินแบบสบายเราแวะทานไอศกรีมทุเรียนมาเสิร์ฟกันถึงรถ

             อิ่มไอติมทุเรียนหลงลับแล แล้วกะว่าจะไปกินทุเรียนหลงลับแลกันที่สวนรังสฤษฏ์ แต่ผิดหวังไม่ได้จองเลยอด ต้องเดินทางไปยังตลาดหัวดง ศูนย์รวมทุเรียนหลง/หลินลับแล มีทั้งทุเรียนบ้าน/หมอนทอง และอย่างอื่นๆ สมาชิกต่างซื้อกันแบบไม่ต้องกลัวเงินหมด แต่กลัวว่าจะขนกลับอย่างไร จะซื้อหมดตลาดก็เกรงใจรถที่จะขนกลับ ไม่มีที่ว่างเลยซื้อกันพอประมาณ หมดเงินกันพอดู ทางภาคีท่องเที่ยวไทย เลยพาไปทานอาหารกันที่ ม่อนลับแล ร้านอาหารระดับห้าดาวของเมืองลับแล สุดยอดอาหารแกงเขียวหวานทุเรียนอ่อน รู้สึกจะเป็นเมนูติดลิ้นที่ควรไปลิ้มลองสักครั้ง จากนั้นพวกเราแวะไปสวนป้าเรียน หวังจะไปกินทุเรียนคาสวนเลย ราคาคงไม่แพง แต่ผิดคาดมาก ราคาทุเรียนซื้อคาสวน ราคา 450 ถ้าซื้อที่ตลาดหัวดง 200-300 เท่านั้น จึงมีคนถอยดีกว่า แต่คนที่สั่งมาก็ต้องซื้อแบบเสียไม่ได้ เป็นบทเรียนราคาแพงจัง

             จากนั้นรถรางมหาสนุกก็พามายังศูนย์การเรียนรู้ พิพิธภัณฑ์ผ้าโบราณไทยยวน ซึ่งมีทั้งผ้าลายโบราณและลายที่พัฒนาขึ้นไปสวยแปลกตา แต่ราคาแปลกใจ บางชิ้นราคาหลักแสนถึงหลักล้าน แต่ ราคาหลักหมื่น สมาชิกบางท่านสามารถซื้อมาเก็บไว้แบบสบายใจโดยไม่ต้องคิดมาก เราออกจากพิพิธภัณฑ์ผ้าโบราณ เพื่อกลับไปยังจุดเดิมที่ประตูเมืองลับแล ตลอดระยะการเดินทาง เราไม่ได้หลุดปากโกหกใครไว้ เลยรอดตัวออกมาแบบไม่บุบสลาย มายังจุดรถบัสที่เราจอดไว้ เพื่อเดินทางกลับมาถึงโรงแรมกินอาหารค่ำกันแถวหน้าโรงแรม ผัดไทยเจ้าดังเป็นอาหารโปรดมื้อนี้ อาบน้ำแต่งชุดขาวกัน คืนนี้สมาชิกทั้งหมดจะเดินทางไปยังวัดพระบรมธาตุทุ่งยั้ง เพื่อร่วมพิธีกรรมอัฐมีบูชา เป็นครั้งแรกจะยิ่งใหญ่แค่ไหน จะเล่าให้ฟังในตอนต่อไป ขอขอบคุณท่านเม่น ภูริวัจน์ คุณชมพูและทีมงานภาคีท่องเที่ยวไทย ที่ดูแลเทคแคร์ตลอดทั้งทริปการเดินทางในวันนี้.

Related posts