ภาษานิยายเด็ดสุดโดน! : “ที่รักครับผมมันเลว”

ภาษานิยายเด็ดสุดโดน!

โดย…ไม้เท้าเทวดา

              ที่รักครับผมมันเลว” พระเอกและนายเอกคือ ‘มฤน-ภูมิรพี’ เป็นตัวละครต่อเนื่องมาจากเรื่อง “ที่รักครับพอดีผมร้าย” ของนามปากกา TAKE” เรื่องของคนสองคนที่ต่างอกหักจากคนที่รัก แต่มฤนยอมเป็นคนเลวในสายตาภูมิรพีเพราะคิดว่านายเอกจะแย่งคนรักของวินเนอร์ซึ่งเป็นคนที่มฤนรัก ทำให้มฤนขืนใจภูมิรพีก่อนทิ้งนายเอกกลับฮ่องกง ทว่าเรื่องไม่ได้จบแค่นั้นเมื่อเขาได้ทิ้งบางอย่างไว้เป็นพยานเรื่องที่เกิดขึ้นทำให้ภูมิรพีโกรธและเกลียดมฤนมาก ทว่าเส้นชีวิตของทั้งสองที่ไม่มีวันขนานหากโชคชะตากลับนำพาพวกเขามาพบกันโดยบังเอิญ ลูกชายที่นายเอกคลอดออกมาเป็นกาวใจให้มฤนและภูมิรพีค่อย ๆ สานสัมพันธ์รักครั้งใหม่อีกครั้ง แล้วเมื่อความรักของพวกเขาสุกงอมมฤนก็ได้สร้างพยานรักอีกคนขึ้นพร้อมคำพูดชวนเลี่ยน หากมัดใจนายเอกเสียอยู่หมัด เป็นประโยคที่อ่านซ้ำ ๆ ก็อมยิ้มเลยนำมาฝาก ที่ว่า…

              “โตขึ้นลูกคงน่ารักเหมือนนาย”

              ฆฤนคาดเดา มองจากลักษณะของใบหน้าก็รู้ ลูกสาวของเขาคงเนื้อหอมไม่แพ้ภูมิรพีแน่ คงไม่เว้นแม้กระทั่งเพศเดียวกัน

              “นี่…รู้ตัวไหมว่าคุณพูดจาเลี่ยนขึ้นทุกวัน ใครน่ารักกันล่ะ”

              คนฟังแค่ยังไม่ชินเท่านั้นเอง…จึงได้พยายามหาข้ออ้างไปเรื่อย

              “มีเมียใจแข็งก็ต้องพูดสิ ไม่งั้นเมียอาจเปลี่ยนใจ”

              ภูมิรพีหลบสายตาหนี เขาไม่กล้าสบตาคนด้านข้างตรงๆ เลย

              “ไม่เอา ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว”

              ให้ตายสิ! เขาหุบยิ้มไม่ได้เลย

              ผู้เป็นสามีเห็นภรรยาตัวเองกำลังเขินอายก็อดขำในความน่ารักไม่ได้

              ขณะที่ภูมิรพีกำลังเผลอ เขาสนใจแต่กับเด็กในอ้อมแขน ทว่าจังหวะนั้นก็รู้สึกว่ามีบางอย่างมาสวมที่นิ้วนางข้างซ้าย พอมองดูก็พบว่าเป็นแหวน ฆฤนใส่ให้เขา…ลักษณะของแหวนก็เป็นเพียงแค่แหวนรูปทรงธรรมดา ไม่มีเพชรพลอยประดับ แต่กลับดูสวยจนไม่อาจละสายตามองไปทางอื่น

              “เอาไว้รออีกสักหน่อย เราแต่งงานกันนะ”

              ฆฤนกำลังขอเขาแต่งงาน…

              ภูมิรพีตื้นตันภายในใจ จนพูดไม่ออก ผู้ชายคนนี้ช่างเหลือร้ายมากจริงๆ

              “คุณนี่…ขอแต่งงานทั้งทีไม่เห็นโรแมนติกเลย”

              “กลัวเบื่อ” พูดจาหยอกล้อเล่น พร้อมกับคาดคั้นเอาคำตอบ “แล้วจะแต่งไหม”

              “อื้อ แต่งสิ”

              แล้วเรื่องอะไรเล่าที่เขาจะต้องตอบปฏิเสธ…

              ชายหนุ่มโอบกอดคนรักไว้ในอ้อมแขน ริมฝีปากทาบทับลงหน้าผากมล วรุณวิ่งมาอีกทาง เด็กชายหยอกล้อเล่นกับน้องสาวที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่นานนัก

              อดีตที่เคยเลวร้ายระหว่างพวกเขาทั้งคู่ เส้นขนานที่ไม่มีวันได้บรรจบ ได้หวนมาพบกันอีกครั้งพร้อมกับความรักที่ไม่รู้ตัว…

              วู้วววว พระเอกเรื่องนี้ขึ้นอย่างหงส์ลงอย่างหมา แต่น่ารักนะ

Related posts